تاریخچه پزشکی در ایران از دوره‌ای آغاز می‌شود که پارت‌ها در نخستین زادگاه خود یعنی در نزدیکی خوارزم زندگی می‌کردند و نخستین پزشک آریایی تریتا یا سریتا نامیده شده که از جهت شخصیت پزشکی، مانند اسکلپیوس برای یونانیان و آسکولاپیوس برای رومیان است. متن‌های گوناگون نوشتارهای زبان پهلوی نشان می‌دهند که «سریتا» در جراحی نیز دست داشته است. سریتا از خواص دارویی گیاهان مختلف نیز آگاهی داشته و به ویژه، خود عصارهٔ آن‌ها را تهیه می‌کرد. همان‌گونه که در یسنای ۹، بند ۱۰ آمده‌است: «سومین ناموری که گیاه هئوما را فشرد و عصاره آن را مهیا ساخت، سریتا از خاندان سام بود؛ همان که دارای دو پور دلیر، یکی ارواخشیه و دیگری گرشاسب شد .